پيام

شبستان نور
93/7/8

+ *پيام امروز* حالم خوش نيست *از غصّه پررنج ذخاير جنگ* كه امروز پاي درد دل يكي از همسران آنها نشستم. عدم تعهد به مساعدتهاي دارويي مسئولين وزارت بهداشت بابت داروهاي خارجي و كم عوارض. بي توجهي مسئولين آسايشگاههاي جانبازان به وضع بيماران غربت جانبازان و ترك خانواده هايشان(طلاق گسترده همسران) وضعيت اسفبار مراقبتهاي غذايي و دارويي خوراندن داروي خواب و بيحال كننده به بيماران زمان بازديد مسئولان و ...

حرف امروز من 93/8/1

يك نمونه وضعيت غذايي: خوراندن خورشت قورمه سبزي كه بدون سبزي است و فقط در آن لوبياهاي نفاخ به تعداد زياد پيدا مي شود براي اين بيماران كه اغلب از مشكلات ريه رنج مي برند، يعني طولاني شدن رنج و شدت ناراحتيها.

خدا لعنت کنه اين مسئولين فاسد رو...خيلي ناراحت کننده و درد اوره...

وااااااااااااا !!!!! مگه همسران جانباز هم کارشون به طلاق مي کشه؟!!!!!!!!!!:-o

خدا بهشون صبر بده . واقعا غم انگيزه.

بله اكثريت جانبازان مقيم در آسايشگاهها رها شده اند و همسر خود را از دست داده اند . مادر و خواهران هم بيشتر فقط زمان ترخيص براي بيمار مراجعه مي كنند.

وقايعي هست كه كمتر كسي مي داند.

از طرف مردم عادي هم به ندرت بازديد مي شود و اين بيماران رنج ناراحتيهاي جسمي را با غم غربت و تنهايي تحمل مي كنند و مسئولان هر از گاهي كه براي بازديد مراجعه مي كنند با بيماراني مواجه اند كه قادر به صحبت نيستند و گيجند. علت آن هم خوراندن داروهاي آرامبخش قوي است تا اين افراد اعتراضات خود را بيان نكنند و در عمل گفته مي شود اين عزيزان اعتراضي نداشتند.

جالب اينجاست كه يك بيمار در يكي از بيمارستانهاي مخصوص جانبازان بستري بوده و همسر وي در بيمارستان بوده است. مشاهده مي كنند در تخت خالي كنار همسرشان كه پرده آن كشيده شده، نظافتچي بيمارستان خوابيده است. با همان لباسهاي نظافت! همسرشان كه از خارج مي شود، هنگام ورود با پا درب را باز مي كند و در با خوردن به ديوار صدا مي دهد و نظافتچي بيدار مي شود و به مسئولان بيمارستان شكايت مي كند و روز بعد جانباز از

بيمارستان اخــــــــــــــــــــــــــــــــــراج مي شود و اعتراض همسر وي به بيمارستان و فرد شاكي كه خود خاطي بوده است به جايي نمي رسد. در تختي كه يك بيمار با عفونت يا شرايط حساس مي خوابد بايد نظافتچي بيمارستان با لباسي سراسر ميكروب بخوابد؟ بيمارستان محلي براي استراحت اين افراد ندارد تا به فضاي خاص بيماران وارد نشوند؟

اين همسر جانباز قادر به بيان رنجهاي خود نبود. اظهار ميداشت تمام وعده هاي وزارت بهداشت مبني بر پايين بودن مبلغ داروهاي خارجي كاملا دروغ است و حتي بيمه هم جوابگوي اين داروها نيست. نگران بود كه يكماه قرار است همسرش در اين آسايشگاه بستري باشد. داروهاي ايراني باعث لرزش دستها و آب آوردن ريه همسرش شده بود. مستأجري و فرزند 11 ساله در منزل و دختر مجرد در منزل..... راه دور آسايشگاه و عدم رسيدگي پرستاران به

:'(

بيماران... عدم تقويت غذايي و دارويي و ميان وعده هاي مقوي در بيمارستان....... ايجاد زخم بستر در بيماران......

جالب اينجاست كه به پزشكان مسئول اين بيماران در كميسيون هاي پزشكي دستور داده شده تا درصد جانبازي ها را افزايش ندهند و به كمترين درصدها گواهي بدهند........

*عده اي با عملكرد خود به دنبال چيده شدن اين گلهاي مظلوم و زخم خورده هستند، گاهي به مسلماني بعضي مسئولين ترديد مي كنم.*

واااااااااااااااااي بيچاره ها اسير دست چه گرگ صفتهايي شدن !! اگه کس و کار خودشون بود هم اينجوري رفتار مي کردن ؟!!! خيلي نامردن!!!

جانبازاني هستند با بيش از 35 سال سابقه حضور در آسايشگاه..... بعلت ضرب مغزي شدن با اسلحه در زمان انقلاب، با 9 سال حضور در آسايشگاه و زمانهاي متعدد براي اين افراد يا مادر و خواهر مانده يا فرزندان طلاق. تعداد بسيار كمي هستند كه همسران رنج نگهداري از اين عزيزان را به جان خريده اند.

*بقول پروفسور مولانا بايد ديد كشوري مثل آمريكا با مجروحين يا بازماندگان خانواده هاي نيروهاي جنگجوي خود در ويتنام چه برخورد و رسيدگي هايي دارد مادام العمر* و بعد شايد عبرت بگيرند مسئولان پرادعا و بي توجه ما.

*خــــــــــــــــــــــــدايا رنجهايي كه دارم از ياد بردم....... ، خودت به رنج اين عزيزان ، با عزت خاتمه ببخش، بر صبر همسران و خانواده هايي كه دغدغه عزيزانشان را دارند بيفزا و بر شعور و بصيرت مسئولان تولدي دوباره ببخش.*

@};-اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ عجِّل فَرَجَهُم@};-

ممنون از شما جناب عبدلي

@};- التماس دعا@};-

اون نامردا جواب اين خيانتشون رو توي همين دنيا ميبينن.

بله حتماً همين طوره.

محتاجيم به دعا جناب عبدلي.... ممنون از همراهي صميمانه شما.

*دوستان اعتراف مي كنم كه شرايط تردد براي ديدن اين عزيزان رو ندارم، اما شماهايي كه مي تونيد خواهشا در چنين روزي اين عزيزان رو ياد كنيد... شايد اگر حضور موثر ما و شما در محيط نگهداري اين عزيزان باشه خيلي از كاستي ها و ضعف هاي محيطي و روحي اين عزيزان مرتفع بشه* اونها بيش از درمان به حضور شما چشم به راهند.

اي کاش همايش هاي منطقه اي حداقل ماهانه براي سر زدن بهشون برگزار بشه ... همچنين براي ايتام و سالمندان...اگر هفتگي ميشد که ديگه عالي ميشد...من تنهايي خجالت ميکشم ولي دسته جمعي دوست دارم برم اينجور جاها...

بله همينطوره..... مثلا از طرف سراي محله ها و مساجد اين برنامه ها گذاشته ميشد. رفتن به جمكران روزهاي سه شنبه براي بعضي مساجد مرسوم شده....... كاش اين افراد رو هم درمي يافتيم.

@};- الّلهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم@};-

ممنون از شما جناب عبدلي