سلام بر شما...خيلي سخت است وقتي بهترين کس را که دوستش داري از دست بدهي و جاي خاليش را همواره نظاره گر باشي...کسي که همه زندگيت است و حال نتواني حسش کني...در بين انسانها اسمش را عشق گذاشته اند...عشقي که قدرش را آنطور که بايد ندانستيم...انسانها همواره دنبال نفع خود هستند و پيراموني و اندروني را فراموش مي کنند...فراموش مي کنند کساني محتاج محبت و ياري او هستند ولي او بدنبال محبت دل خود است تا آني که خود از او منتفع مي شود را سيراب سازد و اين مسيري بد است که انسان نمي تواند جبرانش نمايد...
يکي از اينها مادر و پدر است...
خداوند رحمت کند مادر گراميتان را...
و خداوند صبر به شما عنايت نمايد...
ان لله و انا اليه راجعون
موفق باشيد