زمان

بعضی چیزها برایم تعجب آور است ، مثلا مدت زیادی بود که از مسیری در بزرگراه رسالت عبور می کردم تنها ساعتی که وسط یک بلوار جایش را خوش کرده بود ، جایش را به یک دایره توخالی داده بود ، خوب دلخوش بودم از اینکه در حال نوشدن و زیباتر شدن است تا اینکه یکروز ساعتی زیبا جای خالی را پر کرد و من راضی شدم از اینکه حداقل نیازی به دیدن ساعت از روی گوشی همراه را ندارم ، اما درست از فردای آنروز تا الان که حدود یکماه است از آن تاریخ می گذرد ، زمان ساعت مورد نظر  8 ساعت عقبتر از زمان واقعی است و این موضوع نمی دانم علتش چیست ؟ یاد آن حدیث و مطلب می افتم که می گفت مومن کسی است که دو روزش با هم  یکسان نباشد . به نشان دادن زمان که مسئولیتی برای اداره کنندگان امور شهر وشهرداری است اهمیت ویژه ای نمی دهیم ، مدتها یک ساعت زمان را اشتباه نشان میدهد و توجهی به آن نمی شود ، اما در عوض بعضی کارهایمان با شتاب هر چه تمامتر پیش می رود ، رانندگی های پرسرعتی که حاضر به مکث برای عبور یک پیاده رو از عرض گذرگاه شش متری نیست ، به پیاده شدن یا سوار شدن مسافر از ماشین جلویی توجه نداشتن و بوق زدن های مکرر ، به رها شدن پیاده رو ها بعد از حفاری های اداره های برق ، فاضلاب ، تلفن و آسفالت به غیر اصولی ترین روش ممکن و نکات منفی دیگر که وجودشان کم نیست ، بعضی مواقع مشکلات زندگی مردم را در طولانی ترین زمان ممکن انجام می دهیم تا زمان افتتاح پروژه های حیاتی زندگی اجتماعی مردم با مناسبتهای ارزشی یا مقدس همزمان گردد و من نمی دانم چه کسی پاسخگوی اتلاف زمان در وضعیت روزمره حیات روحی و جسمی افراد جامعه است و تا کی می خواهیم به روش غلط مدیریت خود ، چه کلان و چه غیر کلان ادامه دهیم . کاش در مورد تبعات رفتار هایمان بر زندگی دوستان و همشهریان یا هموطنان خود بهتر فکر کنیم و سعی نماییم رفتار و منشمان به این کلام معصومین نزدیک گردد که آنچه برای خود می پسندی بر دیگری نیز بپسند . نکند هدر دادن زمان برای بهتر شدن زندگی یک انسان ، ما را عاجز از پاسخ کند ، پاسخ درباره حق الناس و هرچه در مورد آن که خیلی در موردش شنیده ایم .