کاری کنیم ..........
بنظرم می شود خیلی کارها برای جامعه انجام داد ، در همه زمینه ها ، فقط نیاز به افرادی خلاق ، پرتکاپو و مسئول داریم ، می شود خیلی تغییرات ایجاد کرد و نباید از تحول و تغییرات مثبت ترسید یا پیشاپیش نگران مسائل جانبی بود ، باید نقاط ضعف را شناخت و نیروهای لازم برای اصلاح آن را شناسایی کرد ترجیحا از افراد خلاق که صاحب ایده های نو باشند و بعد از ساماندهی نیروها ، زمان مناسب برای تکمیل پروژها در نظر گرفت . جامعه ما نیازمند ایجاد حس رقابت است تا در همه بخشها حرکتی نو آغاز شود ، مردم ما کسانی هستند که فرضا انجام مسابقات برایشان اهمیت ویژه ای دارد و از ان استقبال می کنند ، از همین نقطه مثبت باید بهره برداری شایسته کرد فرضا در میان ادارات دولتی سالی یکبار مسابقه نظرسنجی بعمل آید و اداره یا سازمانی که از نظر جوابدهی به ارباب رجوع ، نظافت محیط کار ، حسن رفتار کارفرما با کارمند ، حتی نحوه استفاده از انزژِی ، نظافت ظاهری کارکنان بهتر و صحیح تر عمل کرد مورد تشویق ویژه و جانانه قرار گیرد . سازمانها یا نهادهای مسئولی که طرحهای نیمه تمام را با تعداد بیشتر در سال و با کیفیت عالی تر به اتمام برسانند از نظر همه رده های کارمندی مورد تقدیر واقع شوند ، بیمارستانی که در رده دولتی ، خدمات بهتری به بیماران ارائه کند مورد حمایت مالی ویژه واقع شود ، کارگاههای خصوصی که از لحاظ بیمه ، نحوه حقوق و دستمزد ، میزان بهره وری در سطح بالاتری باشند مورد حمایت بانکی و مالیاتی واقع شوند ، منطقه شهرداری که نسبت به نظافت محل شهری اهتمام ویژه بورزد ، وسایل ورزشی یا فضاهای تفریحی بیشتر و البته مفیدتری ایجاد کند و معابر را با درایت و ظرافت طراحی کند مورد توجه و عنایت واقع بشود و خیلی زمینه های دیگر ....... مردم ما در مسابقات کتابخوانی ، حفظ قرآن و غیره نشان داده اند که موفق عمل می کنند پس کافی است فعلا از ظرفیتهای موجود به بهترین شکل استفاده شود و حس رقابت تقویت گردد تا شاهد تحول در بافت اجتماعی و پیشرفت مثبت جامعه باشیم ، یادمان نرود که بالاترین سرمایه های بالقوه هر کشوری ، ملت آن است و تا زمانی که وسیله شادی ، آرامش ، رفاه و بکارگیری ظرفیتهای شایسته افراد آن تأمین نشود پیشرفت کلی و واقعی تحقق نمی یابد . البته مردم خوب ما نشان داده اند حتی با وجود اهمال برخی کارگزاران در فراهم نمودن نیازهای حقیقی و حداقل ایشان ، حرکتهای بزرگی را ایجاد کرده اند اما یک دریا با تمام بزرگیش همیشه خروشان باقی نمی ماند و چیزی که امروز در جامعه مان شاهد آن هستیم این است که با کمال تأسف روز به روز از نشاط غالب افراد جامعه کم می شود ، مشکلات مالی و مسکن بیداد می کند و فشار زیادی بر اقشار آّبرومند و ضعیف جامعه وارد می آید ، عده ای که از ظرفیت کم دینی بهره مندند علی الظاهر در موقعیتهای مالی موفق تر به نظر می رسند ، محبت میان افراد یک خانواده روز به روز کم رنگتر می شود و همین طور افراد در عرصه های اجتماعی کمتر به منافع جمع می اندیشند و هرکس به فکر بیرون کشیدن گلیم خود از آب است و غیره . البته امیدوارم این مطالب دوستان را به این مسیر نبرد که ما فقط به دنبال نقاط منفی جامعه خود هستیم و نکات مثبت را در نظر نمی گیریم ، نتیجه مطلب این است که ملت و کشور ما اگر قرنها در مسیر پیشرفت قرار داده نشده اند یا حتی به پسرفت کشیده شده اند ، در دنیای کنونی باید با سرعتی بیش از پیش حرکت کنند تا با گذشت زمان ، محلی برای جبران گذشته خود بیابند در غیر اینصورت هیچگاه ضعف سالهای قبل را نمی توانند بپوشانند .