بیایید سوره عشق برای هم بخوانیم :
اولین قدم در طی روز با نماز صبح شروع می شود ، دعای بعد از نماز برای همدیگر یادمان نرود .
برای صبحانه اگر نان می خریم به یاد همسایه مسن خانه هم باشیم که یا توان خریدن نان ندارد و یا نمی تواند از پله های منزلش پایین بیاید .
از بکار بردن عطرها با رایحه تند بپرهیزیم شاید عده ای از افراد ما مخصوصا در محیطهای بسته تاکسی ، اتوبوس یا مترو به آنها حساسیت داشته باشند .
صدقه برای سلامتی آقا امام زمان و عزیزانمان را فراموش نکنیم هر چند مقدارش بسیار کم باشد .
مشغول رفتن به سر کار که می شویم به انتهای صف انتظار تاکسی برویم نه به ابتدایش .
در اتوبوس یا مترو اگر جایی خالی هست افراد میانسال ، بچه دار و یا خانم باردار را ترجیح بدهیم .
موقع نشستن در تاکسی اگر خانمی با یک آقا همزمان می خواهند وارد تاکسی شوند الویت صندلی جلو را به خانمها بدهیم هر چند فضای جاگیر کیفمان کم باشد . اگر ناچاریم در صندلی عقب بنشینم کمی خود را جمع تر کنیم تا دیگران از تماس غیر عمدی بدن ما مکدر نشوند .
لطفا موقع پیاده شدن از اتوبوس یا مترو همدیگر را هل ندهیم یا حق تقدم را رعایت کنیم . ضمنا همیشه از پله ها یا مسیرها عبوری از سمت راست مسیر خود حرکت کنیم . اگر در طی مسیر متوجه شدیم فردی مسن نمی تواند بار خودش را بیاورد یا از پله با خود بالا بیاورد کمکش کنیم .
به سرکار که رسیدیم با صدای بلند به دوستان خود سلام کنیم .
کار ارباب رجوع را در اسرع وقت انجام دهیم و در تماسهای تلفنی با آنها صمیمانه سخن بگوییم تا سختی یا مشکلات فقط برای لحظه ای از ایشان دور شود .
در محیط کار ناراحتی های زندگی خود یا مشکلات کارفرمایان را مانند مته به ذهن و روح دیگران فرو نکنیم و به تکرار واقعیات تلخ نپردازیم .
قدمهای کوچکی برای همکاران خود برداریم تا صمیمیت نشر پیدا کند .
در حد امکان یک گلدان سبز در محیط کارمان ایجاد کنیم تا روح نشاط و طراوت در فضای کار دمیده شود .
اگر کسی قدردان ما نبود ما مجوزی برای کم گذاشتن کار نداریم و فقط بر اساس وجدان خود کار کنیم که همیشه ما را به سمت حقیقت می برد .
اگر کار فرما هستیم لحظاتی را برای کارمند خود ایجاد کنیم که حرفهای دلش را به ما بزند ، از مشکلاتش بگوید و حتی از ناراحتی هایی که ما ناخواسته برای او ایجاد کرده ایم و واقعا برای کارمند خود حداقل 10 دقیقه در ماه برای شنیدن مطالبش وقت بگذاریم .
منافع مادی خود را بر دوست ، کارمند ، همکار ، کارفرما ، خانواده و همسایه ترجیح ندهیم و همواره سعی کنیم تا حد امکان دیگران را بر خود مقدم بداریم . شاید ابتدا به نظر آید پس منافع فردی چه می شود ؟ اگر ما صادقانه برای دیگران قدم برداریم و به فکر دیگرشان باشیم خداوند از جایی که فکرش را نمی کنیم برای ما می آفریند و قرار می دهد ، خزانه روزی و رحمت خداوند را محدود فرض نکنیم تا چنین تفکری نداشته باشیم .
نماز اول وقت را در هر شرایطی مگر در شرایطی که ارباب رجوع نیاز فوری یا حیاتی به ما دارد به وقت دیگری موکول نکنیم .
دعای بعد از نماز هم با حفظ شرایط فوق یادمان نرود .
موقع حضور در محیط کار مواظب منابع انرژِی اطرافمان باشیم . استفاده از لامپهای اضافی ، روشن ماندن بیهوده رایانه و وسایل گرمایشی و سرمایشی در وقتی که نیازی به آنها نداریم صحیح نیست .
استفاده از وقت محیط کار برای کارهای شخصی یا تلفنهای موجود برای تماسهای شخصی کار پسندیده ای نیست .
زودتر از ساعت کاری کارمان را تعطیل نکنیم و کار را به احسن وجه به اتمام برسانیم . اگر کاری در همان روز به اتمام نرسید یادداشتی بگذاریم و روز بعد آن را تمام کنیم .
در مسیر برگشت به خانه هم همه نکات استفاده از وسایل نقلیه عمومی را رعایت کنیم . اگر گاهی اوقات بتوانیم حتی دیگران را که جوان هم هستند خصوصا در مسیرهای طولانی از فضای خالی صندلی مترو یا اتوبوس برخوردار کنیم کار شایسته ای کرده ایم زیرا افراد در ساعات پایانی روز مثل ما از ظرفیت بدنی کمتری برخوردارند و خسته اند .
وقتی به خانه رسیدیم محبت به هم را از یاد نبریم و با کمک به هم در فضای منزل احساس همدلی ایجاد کنیم زیرا همه خسته اند .
مسائل کاری را به منزل انتقال ندهیم . سعی کنیم وقتی را برای شنیدن مطالب اعضای خانواده داشته باشیم و هنگام صرف شام یا نهار وقت مناسبی برای این کار نیست .
خواندن روز نامه را به وقتی موکول کنیم که دیگران در کنار ما نیستند و یا مشغول انجام کاری دیگر هستند .این موضوع در مورد کار با رایانه هم صدق می کند .
برای خوردن میوه و چای دیگران را هم شریک کنیم و این نقش مهمی در ایجاد محبت دارد .
نماز اول وقت در منزل را در حد امکان با هیچ توجیهی به وقت دیگر موکول نکنیم . خواندن حداقل یک صفحه قرآن را در منزل از یاد نبریم تا کودکان ما از همان کودکی این منظره زیبا را شاهد باشند .
با افراد منزل بلند صحبت نکنیم و به همه آنها احترام بگذاریم .
در کار منزل کمک همسر و یا والدین خود باشیم و در وقت صرف غذا به ایشان یاری برسانیم . این خود سبب ایجاد محبت و همدلی می شود .
دوش گرفتن هر روز را از یاد نبریم زیرا خانواده ، دوستان و همه کسانی که در جاهای عمومی با ما در تماسند حق دارند بوی نا مطبوع بدن ما آزارشان ندهد ، این کار قبل از خوابیدن و رفتن به رختخواب بهتر است زیرا نظافت محل خواب هم رعایت می شود .
