چند روز قبل خانمی با من تماس گرفت و از گرفتاری تازه اش گفت و حال من و دوستانم را چند روزی است تحت تأثیر خود قرار داده است. بد نیست این داستان و مشکل را شما هم بخوانید و لمس کنید.
قبل از ماه مبارک رمضان امسال پسر نوزده ساله ایشان در کنار یک عابر بانک منتظر دریافت نوبت برای  استفاده  از خدمات بانکی ایستاده بود که چندین جوان کنار او قرار می گیرند و او را تهدید به چاقو می کنند تا تمام موجودی و کارت وی را ضبط کنند. پسر بخت برگشته از همه جا بی خبر دست به مقاومت می زند و آنها چاقویی را در مغز وی فرو می کنند. شاید جایی نزدیک گوش سمت چپ.
مأمورین بانک که با وضعیت پسر جوان روبرو می شوند ولی هیچ اقدامی نمی توانند برای دستگیری ضاربان انجام بدهند تنها می توانند وی را به بیمارستان هفت تیر تهران برسانند. پسر مربوطه بعلت خونریزی مغزی سریعا به اتاق عمل اعزام میشود و پس از عمل جراحی در کما فرو می رود و مدت یکهفته در کما می ماند و بعد بهوش می آید. پس از بهوش آمدن متوجه می شود طرف راست بدن وی بدون حس است و نمی تواند تکلم کند.

پس از دوبار آنژیوی مغزی در بیمارستان امام خمینی (ره) متوجه می شوند رگی در مغز وجود دارد که بعلت عدم فعالیت وضعیت این جوان را به این روز انداخته است. مجددا با عمل مغزی و تحریک و ترمیم رگ فوق می توانند تکلم وی را در حد کودکی دو ساله بازگردانند و کمی از احساس از دست رفته سمت راست بدن را بازگردانند.

مادر این جوان در منزل به کار دوختن کارهای تولیدیها می پردازد و زندگی پر از مشقت خود را با سه فرزند به تنهایی اداره می کند. زیرا همسر وی که چند سالی پس از ازدواج در دام اعتیاد قرار می گیرد او و فرزندان را رها می سازد و چند سال به علت مصرف بیش از اندازه مواد مخدر از دنیا می رود. این زن است و زندگی استیجاری در ابر شهر تهران با اجاره های گزافش و مخارج سنگینش و امیدی که به فرزند بزرگتر خود داشت تا بتواند چند صباحی دیگر از رنج زحمات او هم زندگی را گذران کند. اما اکنون فرزند وی به گناه جهالت و زیاده خواهی و عدم تربیت صحیح دیگران، بایستی تا آخر عمر وابسته به حمایت مادر باشد و از هر گونه فعالیت کاری باز بماند.

تا کنون بیش از بیست میلیون تومان برای این پسر هزینه شده است که تماما قرضی است که به دوش این مادر سنگینی می کند و هزینه های گزاف فیزیوتراپی و آنژیوهای مجدد هم در راه است و درمان به این مراحل ختم نمی شود. 

چه کسی جوابگوی فرزندانی است که جرمهای کلان مرتکب می شوند در حالیکه هنوز تجربه بالایی ندارند؟
چه کسانی جوابگوی این مادر و فرزند ناتوان وی اند؟ آیا این افراد حمایتی می شوند؟

تا کی باید شاهد خرید یا فروش اسلحه سرد بود در حالیکه نگهداری یا استفاده از این ابزار آلات شاید از اسلحه گرم جرمش سنگین تر باشد زیرا وسیله ای است که بدون صدا است و در کمترین زمان لطمات جبران ناپذیری به مضروب وارد می سازد و استفاده از آن مهارت خاصی نمی خواهد فقط جسارت کافی است.