به بهانه جشن نیکوکاری
این روزها بازار خرید و برگزاری مراسم نوروز همه افراد رو درگیر کرده است. عمده فعالیت خیرین و نهادهای خیریه هم در همین جهت قرار گرفته است. خریدن آذوقه شب عید و پوشاک نیازمندان در دستور کار همه قرار گرفته است. یکی از جاهایی که بر فعالیت خودش افزوده است کمیته امداد امام خمینی رحمه الله علیه می باشد. این نهاد با توزیع بن در بین خانواده های نیازمند و تعیین فروشگاههایی که کالاها را با قیمت بسیار مناسب در اختیار افراد می گذارند، سعی در استفاده بهتر این خانواده ها دارد. اما متأسفانه چندین سال است که وقایعی مشاهده می شود که در رسالت این نهاد نیست. از جمله فروش بن های کمیته امداد به مقدار بسیار زیاد در نقاطی از شهر و استفاده از این بن ها توسط خانواده هایی غیر از نیازمندان. بطوریکه اگر فقط چند قدمی درب یکی از فروشگاههای مربوط به کمیته امداد بایستید به وضوح به این واقعیت پی می برید. فردی که خود از فروشندگان یکی از همین غرفه های نمایشگاهی است می گفت خانمی آمده بود با شرایط بسیار عالی ظاهری که تنها توانسته بود مبلغ 4 میلیون ریال بن به صورت مجاز دریافت کند اما به اندازه 10 میلیون ریال بن در دست داشت و از شرایط بسیار عالی این فروشگاهها که قیمتهای آن بسیار ارزانتر از بازارهای بهاره دولتی است، استفاده ای کلان برده اند. حتی سالهای گذشته بودند کسانی که با ماشینهای آنچنانی می آمدند و تمام قسمتهای ماشین را انباشته از کالا می کردند. چند سوال مطرح است که بد نیست کمیته امداد امام که با منافع زیرزمینی کلان (شامل معادن) و حسن نیت مردم خداجو به جمع آوری اعتبارات مالی می پردازد به آن پاسخ دهد:
1- آیا کارمندان این نهاد هم از این اعتبارات بهره می گیرند؟
2- چرا عده بسیاری از مردم محروم اعلام می کنند که غیر از روغن و برنج هیچ آذوقه ای در سال بصورت دو بار دریافت نمی کنند؟
3- چرا همه این خانواده های از دریافت بن کمیته امداد اظهار بی خبری می کنند؟
4- برخی از خریداران این فروشگاهها روحانیون هستند، بن ایشان مبلغ 5 میلیون ریال است، طبقه روحانیون در کدام بخش این نهاد قرار می گیرند؟
5- آیا فردی که با همین بنها اقدام به خرید هنگفت و بیشتر از نیازش می کند ، جزءخانواده محروم است؟
6- آیا همه محرومین به این بنها دسترسی دارند؟
7- این بنها به چه دلیل در اختیار افراد غیر سازمانی قرار می گیرد و قابل کنترل نیست؟
آیا کمیته امداد در مورد فعالیتهای خود بطور کامل شفاف سازی کرده یا می کند؟
آیا مسئولیت امانت مردم و حسن نیت آنها که در تمام شرایط سخت مالی ، حامی محرومان بوده اند، ایجاب نمی کند که مسئولین نسبت به عملکرد این نهاد حسابرسی بهتر داشته باشند؟
در حال حاضر کمیته امداد امام در خدمات رسانی خود خانواده های بی سرپرست، سرپرست سالمند و محروم را تحت پوشش برده است. بعضی زنان سرپرست خانوار از خدمات بیمه تأمین اجتماعی رایگان بهره مند هستند و همه افراد از مستمری ناچیز ماهانه 300 الی 600 هزار ریال بهره مند می شوند، ضمن آنکه هزینه تحصیل دانش آموزان و دانشجویان ممتاز و پرداختی بلاعوض 10 میلیون ریالی جهت جهیزیه هم در سیستم کاری این نهاد هست. اما محرومیت و مشکلات خانواده های بی سرپرست و سرپرست زن بیش از این موارد است و به نظر نمی رسد، کمکهای ناچیزی که در حال انجام است بتواند گوشه ای از مسائل را حل کند.
